Een 18de eeuws poppenhuis is geen kinderspeelgoed. Dames van stand hadden er liefhebberij in om een miniatuurweergave te maken van hoe hun
statige huis in die tijd was ingericht. Zij verzamelden daarvoor voorwerpjes, die zij bij de beste ambachtslieden van die tijd lieten maken.
Zo ontstond een herenhuis op schaal, compleet met bewoners, bedienden en gebruiksvoorwerpen. Daardoor is het een belangrijke bron van kennis over het leven in die tijd.
Als textielrestaurator maakte ik deel uit van een multidisciplinair restauratieteam dat gezamenlijk het poppenhuis van Sara Rothé in het
Frans Hals museum heeft gerestaureerd.
De inventaris bestaat uit talloze voorwerpen van verschillende materialen. Van textiel waren er beklede meubeltjes, gordijnen, kleedjes, beddengoed en de kleding van de poppen. Ze waren in verval geraakt door stof dat er op gevallen was (dat gaat vastzitten en tast de vezels aan) en langdurige belichting. Verlichting doet vezels verschieten, maar is ook warm waardoor textiel sneller verteert. Na de restauratie is er een nieuw verlichtingsysteem in het huis gemaakt, dat deze schade niet meer kan veroorzaken.
Ook poppen van allerlei soorten kunnen ter restauratie worden aangeboden. Voor een particuliere opdrachtgever conserveerde ik een enkele Japanse Hina poppen.
