Bij de restauratie van Huis ten Bosch, in 1977, vormden de zijden wandbespanningen in de Japanse Kamer een restauratievraagstuk dat niet direct kon worden opgelost. Op de wanden zijn levendige voorstellingen van planten en vogels te zien, opgebouwd uit honderden afzonderlijke driedimensionale onderdeeltjes van zijde en brokaat, meestal met een onderlaag van karton en een zachte vulling.
Een egale zijden wandbespanning werd tijdelijk in de zaal - die een representatieve functie heeft – aangebracht en de panelen gingen in opslag. Pas in 1991 werd de restauratie gestart, die werd uitgevoerd in het atelier waar ik toen werkte. Ik was daarbij de hoofdrestaurator. Vele van de driedimensionale applicaties zijn van hun ondergrond losgemaakt en afgedekt met ragfijne gaasjes, die de vergane weefsels bij elkaar houden.
Gaten werden gecamoufleerd. De panelen zijn op een stevige ondergrond gemonteerd, die ze ondersteunt en beschermt. In 1992 kon de bespanning weer in de zaal worden geplaatst. De bespanning en haar restauratie zijn beschreven Nicole Ex in Het brokaten paradijs, Nicole Ex, 010 publishers Rotterdam, 1997. (ISBN 978 90 6450 328 3)
