Een van de grootste projecten uit de geschiedenis van de textielrestauratie in Nederland vormden de wandtapijten in het Zeeuws Museum. De zeven enorme tapijten beelden de zeeslagen af, die tussen Geuzen en Spanjaarden werden gevoerd ten tijde van de 80-jarige oorlog.
Ze bestaan uit wol en zijde. De aanpak was uitzonderlijk: alle vergane of al eerder gerestaureerde (en verschoten) zijden delen werden opnieuw ingeweven. De gehele operatie heeft een halve eeuw geduurd. Ik werkte geruime tijd mee aan de twee laatste en grootste tapijten, de Slag bij Rammekens en de Slag bij Bergen op Zoom.
Er waren destijds goede argumenten om de restauratie op deze wijze uit te voeren. Tegenwoordig is zoiets ondenkbaar, al was het maar om het onafzienbare aantal arbeidsuren dat deze aanpak vergt. De hedendaagse restaurator streeft naar optimaal behoud van oorspronkelijk materiaal, door minimale interventie. Een eerste stap in het behoud van wandtapijten is goed onderhoud. Laat een textielrestaurator regelmatig de staat controleren en laat zo nodig het wandtapijt schoonmaken. Zo kan verval vroegtijdig gesignaleerd en gestopt worden. Is een behandeling nodig, dan is een goede ondersteuning vaak afdoende.
